Akuatik bitkiler ve dikimleri
Akuatik bitkiler dört ana tipte sınıflandırılabilirler
Dört ana tipte sınıflandırılabilirler:
Yüzen bitkiler, suda kökleri serbest olarak bulunur ve rahatça ihtiyaç duydukları besinleri doğrudan emerler. Pistia stratioites ve Eichhornia crassipes başlıca örneklerdendir.
Suya batmış vaziyette yaşayan bitkiler. Tamamen su altında yaşarlar ve kendi oksijenlenmelerine katkıda bulunurlar (örneğin Elodea canadensis ya da Myriophyllum verticillatum).
Kökü suda olan bitkiler. Gerek saksıda, gerek havuzun dibinde, gerekse türe göre değişen çeşitli su derinliklerinde olsun bu bitkilerin ortak özelliği köklerinin su içinde, çiçek ve yapraklarının suyun yüzeyinde olmasıdır. Bu tip bitkilere en tanınmış örnek nilüferlerdir (Nymphea).
Bir de kıyı bitkileri bulunmaktadır. Bu bitkiler suda yetişmemekle birlikte oldukça nemli toprakları tercih etmektedirler. Caltha palustris, ya da Equisetum hiemale’ de olduğu gibi.
Değişik form ve ebatlarda bitkiler seçilmelidir. Farklı tipte boylu bitkiler içersinden; eğer egzotik nilüferler gibi az dayanıklı türler kullanılmak isteniyorsa, soğuk bölgelerde bunların saksılarla su içine yerleştirilmeleri ve kışı korunaklı bir alanda geçirmek üzere toplanmaları gerekmektedir. Bazı bitkiler bir müddet sonra adeta alanı istila ederler, bu nedenle bitkiler dikilmeden önce gelişimleri hakkında detaylı bilgi edinilmelidir. Özellikle yapraklı yüzücü bitkilerin aşırı kullanımından kaçınılmalıdır. Zira bu ışığın derinlere girmesini engelleyerek, oksijen üretimini güçleştirecektir.
Dikim
Mayıs ayı başlarına doğru donların bitmesiyle birlikte dikim mevsimi başlar. Az dayanıklı ve çok yayılıcı bitkiler köşelerinden delinmiş özel kaplara dikilmelidirler. Soğuğa dayanıksız bitkiler kaplarda dikili oldukları müddetçe sudan kolayca çıkarılıp donlara karşı korunabileceklerdir. Yayılma eğilimi yüksek bitkilerinde bu sayede gelişimleri kontrol altına alınmış olacaktır. Bu bitkilere ihtiyaçları olan su derinliğini sağlamak için, eğer havuz tabanı farklı kodlardan oluşmuyorsa, bunun yerine tabana kiremitler yerleştirilip saksılar üzerlerine konulabilir. Saksıların üzerine toprağın suya karışmaması için, çakıl tabakası serilmesi unutulmamalıdır.
Büyük havuzlarda,
Bitkiler yerleştirildikten sonra havuz doldurulabilir; fakat havuz suyunun çok çalkalanmamasına ve ısınabilmesine imkan tanımak için yavaşça doldurulmasına dikkat edilmelidir. Su on beş gün kadar bulanık olacaktır.