Tırmanıcı bitkiler
Sarınıcı çalıların hepsi kendiliğinden bir desteği saracak yetenekte değildir.
Sarınıcı çalıların hepsi kendiliğinden bir desteği saracak yetenekte değildir. Bu çalıların büyük bir çoğunluğu, bunu yapabilmek için ilginç bir çözüm bulmuştur. Wisteria, , pergolanın dikmelerinin etrafını ya da bir kafesin parmaklıklarını sarınıcı sürgünleriyle dönerek sarar. Hedera, sürgünlerinde yer alan küçük kökler yardımıyla sıkıca duvarlara tutunarak ilerler. Passiflora caerulea’nın adeta her karşılaştığına kancayı takan, sülük sürgünleri vardır. Clematis, tutnma işlemini, sarınıcı yaprak saplarıyla başarır. Parthenocissus (Ampelopsis) tricuspidata, duvara yapışan bir çeşit vantuz yardımıyla yükselir. Ve son olarak da, bir duvar ya da kafesi süslemek için Jasminum’un, insan eliyle buralara bağlanmaya ihtiyacı vardır. Tüm bu bitkilerin, çok uzun sürgünlerinin olması gibi bir ortak özellikleri vardır. Sürgünler genellikle metrelerce uzar. Neticede, hepsi de, kendi özel yöntemleriyle, türe göre değişen bir hızla, bir şekilde büyük alanlı dikey yüzeyleri süslerler... ya da Hedera’da da olduğu gibi yatay ilerleyerek, yer örtücü görevi görürler. Kendine özgü tercihleri olan bu bitkilere, duvarlarda, pergolalarda, çardaklarda, sütunlarda, kemerli kapı girişlerinde, ağaçların gövdelerinde rastlarız. Hayal gücümüzü katarak, tırmanıcı çalılarla, pek görülmemiş uygulamalar yapmak da mümkündür. Örneğin meyve bahçelerinde, sıralanan kordonlar, bazı Clematis gibi zayıf gelişime sahip bir bitkiye, rahatlıkla tutunacak bir ortam oluşturacaktır.
Bakımları genellikle kolaydır. Bakım işlemleri, genellikle basit bir temizleme budamasından ibarettir.