Musa’lar, çok büyük ebatlardaki otsu bitkilerdir. Kökenleri tropikal bölgelere dayanır.
MUSA ENSETE = ENSETE VENTRICOSUM
Açık havada 4-5 m boy yapabilen bir bitkidir. Gövdesi, uzunluğu 3-4 m’yi, genişliği 70- 80 cm’i bulan yaprakların kınlarıyla şekillenmiştir. Yaprak sapı kırmızımsıdır.
Montbeliardii çeşidinin, koyu kızıl yaprak sapları vardır. yapraklarının tersi de kırmızımsıdır.
MUSA BASJOO
Bir önceki türün tersine, bu bitki kök sürgünleri verir. 3-4 m yüksekliğinde, uçta sarkan yaprakları olan, güçlü bir bitkidir. Batıda ve hatta, kök kısmı kışın sarılarak korunduğunda Paris ve civarındaki iklimde dayanıklı olan bir bitkidir.
Musa Ensete, Şubat-Mart aylarında, toprak saksılarda ya da mini seralarda, sadece tohum yoluyla üretilebilir. Filizlerin belirmesi yavaştır ve biraz da düzensizdir. Fideler birkaç santim boya ulaştıklarında, şaşırtmaya alınırlar. Ardından saksıları değiştirilerekten, açık havadaki yerlerine dikilene kadara bekleyecekleri, seradaki serbest bir alana alınırlar.
Musa Basjoo, kök sürgünleriyle çoğalır. Sürgünler, birkaç kökle birlikte ayrılır, saksılara dikilir ve uygun sıcaklıkta saklanırlar.
Musa’lar, Haziran'ın başında bahçelere dikilebilirler. Dikim çukuru oldukça derin olmalıdır (yaklaşık 50 cm) ve iyi ayrışmış verimli bir gübre ilave edilmelidir. Yeni yapraklar oluşur oluşmaz, özellikle de eğer çok yoğun bir güneş alımı varsa, bolca sulama yapılmalıdır. Musa’lar, güçlü bir vejetasyon geçirmelerini sağlayan, sıvı gübrelere çok iyi tepki verirler. Eylül'de sulamalar azaltılır. Ardından Musa Ensete’ler, ısıtılmış seralarda korunabilirler (10 dereceden düşük sıcaklıklara dayanıklı değillerdir). Musa Basjoo’lar da kuru yaprak örtüsüyle korunmalıdır.